Een klein babytje, maar een paar weken oud, en zoveel pijn. Een poosje geleden kwam er een nieuw meisje in het babyhuis. Ze was net uit het ziekenhuis ontslagen. Ze bleef maar huilen en huilen, wilde niet opgetild worden en kon haar arm niet bewegen. Niemand wist wat er precies gebeurd was (al was wel duidelijk dat de mensen die haar moesten beschermen dat niet hebben gedaan) en in het ziekenhuis was er niets onderzocht……..

We moesten uit zien te vinden wat er met haar aan de hand was. Terug naar het ziekenhuis had geen zin, daar was ze immers al 10 dagen geweest en had niemand wat ‘gemerkt’. De eerste dokter die we bezochten had een ander spoedgeval en bleek na uren wachten niet meer te komen. Bij de tweede dokter waren we -na 5 uur wachten- eindelijk aan de beurt. Inmiddels hadden we zelf maar foto’s laten maken van in ieder geval haar arm, en hadden we haar arm in een mitella gedaan zodat ze minder pijn had. De ene dokter zei dat haar arm gebroken was, de andere dokter zei dat er geen breuk was. Wat er precies aan de hand was en wat er gebeurd was, is niet helemaal duidelijk geworden. Gelukkig zagen we haar langzaam opknappen met goede zorg en veel liefde.

Toen het meisje in het babyhuis kwam, begon ze al te huilen zodra er iemand (te) dichtbij kwam; enorm bang om aangeraakt te worden. En nu is ze een blij en tevreden baby’tje, die geniet van knuffelen. Ze lacht tegen iedereen die tegen haar praat. Wat een wereld van verschil!

Onze zomervakantie zit er alweer op. We kijken terug op een leuke vakantie ook al verliep het een beetje anders dan dat we gehoopt hadden. Helaas kregen we niet de benodigde papieren voor Luke en Maia om met z’n allen naar Nederland te komen. Dus is Hans (die al 4 jaar niet thuis was geweest) een poosje alleen naar Nederland geweest. Het was super leuk voor hem om iedereen weer even te kunnen zien. Wij hebben hier in de Filipijnen ook een leuke zomervakantie gehad. We zijn een aantal dagen naar een stad in het noorden geweest waar het een stuk koeler is en het heerlijk weer is om buiten te spelen en naar het bos te gaan. Daarnaast hebben we een conferentie van OMF en een conferentie van school gehad. De kinderen hebben af en toe meegeholpen in het babyhuis en in de Tuberculosekliniek. Al met al is de zomervakantie voorbij gevlogen. Gisteren is de school weer begonnen. Het is wel weer even wennen om vroeg op te staan (de school begint om 7.10) en weer van alles te ‘moeten’ doen, maar het is ook wel weer leuk om iedereen weer te zien en weer aan de schoolactiviteiten mee te kunnen doen. Nina begint weer met voetballen en Eva en Pepijn gaan auditie doen voor een musical. Luke en Maia gaan nu voor het eerst ook naar Faith Academy. Ze gaan naar Pre-K, dat is een soort kleuterschool, 4 ochtenden per week. Ze hadden er superveel zin in en konden niet wachten tot de vakantie voorbij was. Zie de foto’s onderaan.

Voor Hans waren de laatste paar weken erg druk omdat hij alle roosters voor de leraren en kinderen moet maken.

Tenslotte: 10 september staat er weer een hoorzitting gepland voor de adoptie.
We hopen dat er deze keer niks tussenkomt en dat het gewoon doorgaat!

Recente berichten

Archief

Recente berichten

Archieven

VERANDER VANDAAG EEN LEVEN

Where there is no faith in the future, there is no power in the present.

John Maxwell