Goud waard

Alle kinderen hebben een verhaal, zo ook in het babyhuis. Soms is het ene verhaal nog schrijnender dan het andere.

Twee kleine babies, een tweeling, geboren in het ziekenhuis. De moeder was voor de bevalling naar het ziekenhuisgegaan, zonder haar familie in te lichten. De moeder wilde de tweeling niet hebben omdat ze niet voor hen kon zorgen. Na de geboorte liet ze de babies stilletjes achter en verdween in het niets.

Iemand in het ziekenhuis zag de in de steek gelaten babies en besloot hen te verkopen. De babies werden opgehaald door onbekenden die zeiden dat ze familie waren van de tweeling. Niemand vroeg naar papieren, niemand stelde vragen.

En daar gaan ze, 2 kleine mensjes, net op de wereld gezet, verlaten door hun moeder en wie weet wat voor een toekomst ze tegemoet gaan. Twee kleine mensjes die blijkbaar voor iemand ‘goud waard’ zijn. Niet als mens, maar als handelswaar.

Maar gelukkig loopt het voor deze babies goed af. Een familielid van de tweeling vraagt zich af waar de moeder de babies na de bevalling heeft gelaten. Ze slaat alarm. De politie weet wonder boven wonder de tijdelijke verblijfplaats van deze babies te achterhalen. En voordat ze doorverkocht worden en in het niets verdwijnen worden ze gevonden.

Drie dagen oud en dan al zoveel meegemaakt. Ze worden door de kinderbescherming geplaatst in het Little Children’s Home waar ze liefdevol worden opgevangen en veilig zijn.  Tot nu toe had niemand deze kinderen een naam gegeven. Ze komen het kinderhuis binnen als baby ‘boy’ en baby ‘girl’. In het babyhuis krijgen ze een naam. Door alle aandacht, liefde en verzorging die ze hier krijgen, groeien ze als kool.  En hopelijk worden ze over niet al te lange tijd opgehaald door hun nieuwe ‘Voor-Altijd-Familie’.

Ik moest denken aan dit liedje:

Weet je dat de Vader je kent,
Weet je dat je van waarde bent,
Weet je dat je een parel bent,
Een parel in God’s hand,
Een parel in God’s hand.