Nog 2 weken en dan is het kerstvakantie. We kijken uit naar de komst van Hans zijn ouders, die hier kerst komen vieren! Het is inmiddels 2 jaar geleden dat ze hier zijn geweest en dat ze de kinderen gezien hebben.
De afgelopen tijd is het druk geweest in het babyhuis en ook in de TB kliniek. Er waren veel kinderen en TB patiënten met uitdagende medische problemen. Een aantal kleine baby’s met huidaandoeningen hebben langdurig medicijnen nodig. Het is lastig om de juiste medicijnen te vinden, maar ook hoe we de ouders kunnen helpen die zelf geen geld hebben voor medicijnen. Vaak worden oplossingen stapje voor stapje gevonden. En het helpt enorm om een netwerk van dokters te hebben die kunnen en willen helpen.
Er kwam een moeder met 5 dochters naar de kliniek. Allemaal blijken ze Tuberculose hebben. De medicijnen voor kinderen, die de overheid gratis worden verstrekt, zijn allang op voor dit jaar. Gelukkig kunnen wij zorgen dat deze kids (en anderen) toch tegen Tuberculose kunnen worden behandeld. Hopelijk komt er in januari weer een nieuwe voorraad Tuberculose medicijnen.
De tweeling M en J kwam als kleine babytjes in het babyhuis. Inmiddels zijn ze 3½ jaar oud en worden ze bijna opgehaald door hun adoptieouders uit Italië. Helaas kwamen we er een paar weken geleden bij toeval achter dat 1 van de tweeling een erfelijke bloedziekte heeft. Na veel onderzoeken, doktersbezoeken en hulp van anderen o.a uit Nederland hebben we duidelijk wat er aan de hand is. Nu is het afwachten of de adoptie nog door kan gaan….Hopelijk komt hier gauw duidelijkheid over.
2 weken geleden hebben we een ziek klein meisje opgehaald uit het ziekenhuis. Haar kleine lichaampje is bedekt met littekens, sommige oud, andere nog niet zo oud. We kunnen alleen maar raden naar wat er met haar is gebeurd. Ze had al meerdere keren in het ziekenhuis gelegen en toen ze nog maar een paar dagen bij ons was had ze opnieuw zo’n moeite met ademhalen dat ze eigenlijk weer naar het ziekenhuis moest. Met behulp van een zendeling-dokter, veel extra zorg en medicijnen hebben we haar toch uit het ziekenhuis kunnen houden. Nadat we haar ontwormd hadden (wat hard nodig was) begint ze nu ook te groeien. Langzamerhand gaat het beter en wordt ze vrolijker en minder schrikkerig.
Soms zie je zoveel schrijnende dingen om je heen dat alles een druppel op een gloeiende plaat lijkt. Maar voor dit ene kindje maakt het een wereld van verschil!………
